RPG 1: 'Poorten van Illusie'

Alice keek weer naar Solor "Ik weet het niet precies. al had Jörg het over een gevaarlijk man die ik voor hem moest vinden. ik neem aan dat hij hem bedoelde. dus sluit ik me hoe dan ook bij hem aan." zei ze vastberaden nog niets loslatend over wat er was gebeurd in de tijd dat ze alleen met Jörg was.

- Solor -

Hij trok schamper zijn wenkbrauwen op. 'Gevaarlijk? Dát? Die slaat nog geen deuk in een pakje boter.' Hij keek eens wat beter en zijn oppervlakkige blik veranderde in een onbeschaamd staren.
'Warempel...Het zou zijn broer kunnen zijn. Is hij zijn broer? Wie is hij?' Solor hield ongemakkelijk zijn hand op zijn sabel.

"cailen ofzoiets" sprak Alice met een vage uitspraak. vreemde namen lukte nu eenmaal niet altijd met haar accent. ze keek Solor aan en zag zijn gezichtsuitdrukking veranderen "gaat het wel?" vroeg ze toen.

-Sidra-

"Sorry," zei Sidra. "Ik wist niet dat het water zo heftig zou reageren." Ze wist niet welke taal ze nu sprak, of het weer haar eigen taal was, het elfs of de vreemde. Het leek een beetje een mengeling. Om een beetje goed te maken wat ze had gedaan, vroeg ze het water om weer netjes naar de zee te verhuizen.

- Cailen -
Opgelucht zag hij hoe het water van zijn kostbare houten vloer verdween. Hij hoorde Sidra praten en voor het grootste deel verstond hij haar.
'Ja, je actie was "heftig" ja en voortaan zal ik wat dankbaarder reageren,' zuchtte hij. Hij vroeg zich af waarom die vreemde snuiter Elfs sprak. Was hij ook een magiër? Hij werd wat jaloers. Hij was duidelijk beter dan Cailen. De grote man voerde schijnbaar moeiteloos een gesprek met de elf.
Hij herinnerde zich de open deur. Ze mochten van geluk spreken dat er nog niemand op het lawaai af was gekomen. Een wonder eigenlijk. Nu hij erover nadacht, was dat misschien net zo beangstigend. Jörg zou in de kamer hiernaast moeten zijn. Hij zou toch in ieder geval iets gehoord moeten hebben.

- Solor -

'Ja natuurlijk gaat het wel,' bromde hij. 'het is alleen...Hij lijkt zoveel op de prins. Kunnen we hem wel vertrouwen of werkt hij voor hem? Ik zweer het je, als die knul zijn haar zwart zou verven en een baard zou laten staan...' Hij schudde ongelovig zijn hoofd. toen herinnerde hij zich weer het lege bed van Jörg. Had deze jongen iets met de verdwijning van de prins te maken? 'We moeten je zien los te krijgen voor de bemanning bijkomt. Ik zal Jórg wel vertellen dat je enkels beschadigd raakten en ik zal hem ervan overtuigen dat je hier zult blijven en niet zult ontsnappen. Als ik hem vind, zullen die twee daar op moeten duvelen. Ik heb geen zin om mijn baan te verliezen en de hele vloot van Novick jegens landverraad achter me aan te krijgen.'

Alice hoorde de andere man op de achtergrond met het meisje praten. ze verstond ze niet dus lette ze maar op Solor.

Ze keek wat verbaast toen hij wat bromde. ze knikte maar even, hij had wel een punt deze jongen leek verdraaid veel op die verachtelijke slang. maar daarin tegen zijn energie was die van een compleet ander persoon. "ik begrijp het." antwoorde ze gedwee.

-Sidra-

"Je kunnt me weer verstaan?" vroeg Sidra aan Cailen. "Eindelijk." Nu het directe gevaar geweken was keek ze eens naar de vreemde man en vroeg ze zich af of Alice echt wel gelijk had. De man leek er niet echt al te vriendelijk uit te zien. Ze wilde wel eens weten waarover hij sprak met Alice, maar jammergenoeg kon ze geen elfs meer verstaan, op een paar woorden na dan als nawerking van de betovering, maar veel hadze er niet aan.

- Cailen -

'Ik zei je net al dat de bezwering niet lang zou werken.' Hij zei het met een stalen gezicht, zorgvuldig weglatend wat hij nog meer had gezegd, maar zijn ogen glinsterden bij de gedachte. Al wilde ze niets van hem weten, hij zou niet ophouden met proberen. Het feit dat ze had gezegd goed ziek van hem te worden was enkel meer reden om haar ervan te overtuigen dat hij leuk was. En aardig. En een heel erg goede vriend waarmee ze gerust een paar jaar van haar leven kon doorbrengen, ondergebracht in huize Braeden. Zijn moeder zou haar vast verwelkomen als... Ja als wat? Zijn moeder kennende zou ze het meisje geheel in bescherming nemen en verklaren dat Sidra te jong was om interessant te zijn voor Cailen. Verdorie, hij was zélf nog te jong voor een relatie volgens zijn moeder. Ergens voelde hij wel een steek van twijfel. Wat maakte eigenlijk dat hij dacht dat ze hem ooit zou willen. Zie je, dat soort arrogantie moest hij vermijden, of hij werd net zo'n verwende, arrogante zak als Jörg.
Hij kuchte en keek de andere man beleefd aan.
'We hebben ons nog niet voorgesteld he? Ik ben Cailen Braeden, kleinzoon van de Heerser van Novick en dit is Sidra, de eh... hogepriesteres van het Watervolk.' Hij keek zo onschuldig mogelijk.
'Ik weet zeker dat u begrijpt dat onze aanwezigheid hier volkomen terecht is, daar ik de neef ben van uw hooggeprezen heer. In feite wilde ik hem eigenlijk onder vier ogen spreken. Dus als u het niet erg vindt...' Hij maakte een buiging en wilde langs de grote kerel naar de kapiteinshut lopen.

---

- Solor -

Hij strekte een arm uit en blokkeerde zo de weg van de roodharige knul.
'Niet zo snel, jochie,' zei hij denigrerend. 'Je gelijkenis met mijn baas kan een truc zijn, dus niemand van jullie gaat ergens heen tot ik het zeg. Mijn prins is verdwenen en tot ik hem terug heb gevonden, of er zeker van ben dat hij weg is, staan jullie onder mijn bewaking. Ik twijfel niet aan jullie bedoelingen om deze Elf weg te voeren, maar dat druist helaas voor jullie tegen mijn orders in. Serieus, als jullie verstandig zijn maken jullie je uit de voeten. Ik weet dat Jörg naar je zoekt, rooie. Alice hier was zo vriendelijk het me te vertellen. Maar hoeveel sympathie ik ook voor jullie voel, ik weet wat Jörg doet met mensen die hem in de weg lopen en ik ga niet riskeren dat op mijn dak en op dat van mijn familie te halen. Ik zou graag oud worden en kinderen krijgen.' Hij zei het met spijt, maar hij was niet bereid om toe te geven. Ze snapten het misschien niet, maar Alice was het veiligst hier aan boord. Vooropgesteld dat iedereen van haar afbleef natuurlijk. Jörg was niet de enige die over lijken zou gaan om een Elf te vangen. Buiten dit schip waren nog veel andere handelaren in niet-menselijke wezens. Hij begreep wel dat het niet goed moest zitten binnen de koninklijke familie. Zijn gebrek aan kennis van de gang van zaken ergerde hem mateloos. Hij wilde deze jongen vertrouwen. Hij wilde zich ervan vergewissen dat hij Jörg zonder problemen af zou kunnen schudden, maar de kroonprins was onberekenbaar. En intussen nam de kans alsmaar toe dat hij op dit moment over het dek liep en ontdekte dat zijn bemanningsleden niet natuurlijk in slaap waren gevallen...

-Sidra-

Aan de ene kant voelde Sidra zich best vereerd dat Cailen haar een hogepriesteres noemde, maar aan de andere kant loog hij en liegen, daar kon ze niet zo goed tegen. Dus siste ze in zijn oor: "Hoe durf je me te vergelijken met dat loeder." Uit nostalgie voegde ze er ook nog aan toe: "Oh en je kunt erop rekenen dat ik je ook nog eens haarfijn ga uitleggen wat het veschil is tussen een watervolk en de Nimwae." Dat laatste woord met extra eerbied uitsprekend.
Daarnaa richtte ze zich tot de vreemde man. "We kunnen niet weggaan voor we de vrouw gevonden hebben die we zochten. Ik weet niet of je toevallig gehoord hebt van een andere gevangene?"
Sidra verwachtte niet echt een antwoord, gezien de man van het schip afkomstig was en waarschijnlijk niets zou loslaten over de gevangenen.

- Cailen -

Ook dat nog. Vrouwen, die waren echt om alles beledigd. Hij verwonderde zich over het woord 'loeder'. Wat had Miriana haar nu eenmaal misdaan? Pff, als hij iets wist over vrouwen, dan was het wel dat je vlug jaloers waren. Misschien dat Sidra er niet tegen kon dat de hogepriesteres er leuker uitzag, in ieder geval voornamer. En het feit dat Miriana's krachten een stuk sterker waren telden misschien ook mee. Maar hij paste er wel voor op om die gedachten niet hardop uit te spreken. Hij dacht even aan Miriana. Hopelijk maakte ze het goed.
---

- Solor -

'De informatie over dit schip gaat jullie niets aan.' Solor sloeg zijn armen over elkaar, alsof hij tegen een klas vol ongehoorzame kinderen sprak.
'Dit is míjn schip,' protesteerde Cailen nijdig. 'Jórg heeft het enkel geleend.'
'Kan me niet bommen. Ik sta in dienst van de prins en kroonprins van Novick en zolang zij dit schip in handen hebben, is het hun schip. Als jullie braaf hier wachten, ga ik kijken of ik Jörg ergens kan vinden en of het dus veilig voor jullie is om te ontsnappen.'Hij keek naar Alice. 'En ik zal iets halen om je mee te bevrijden.' Hij zei het zacht, merkwaardig vriendelijk. Hij zag dat het de jongen niet zinde en nam zich voor om alert te blijven.

Alice keek op naar Solor het hele gesprek had ze niet kunnen volgen maar het was overduidelijk dat die cailen het er niet mee eens was. ze knikte even naar Solor Toen hij haar aansprak en glimlachte vaagjes. Hij was aardig, al was hij soms wel heel erg beschermend. niet dat ze het erg kon vinden in een wereld die ze totaal niet kende. ze kon zichzelf al lang gelukkig prijzen dat ze op zijn minst één persoon wist te vertrouwen. even tilde ze haar voet met de ketting iets van de grond. die abrubte val had haar enkel niet veel goeds gedaan. ze draaide zacht en voorzichtig met de voet wat alleen niet opviel onder haar kledij. ook aan haar gezich wat het niet af te lezen. ze deed een pluk van haar haar achter haar oor blij dat op de een of andere manier al het water van haar was verdwenen uit het raampje waar het ook vandaan kwam. ze bedacht dat één van de twee vreemdelingen daarin toe in staat moest zijn geweest.

-Sidra-

Hoe kon hij nou zeggen dat ze hogepriesteres van het water was? vroeg Sidra zich af. Daarmee zei hij dat ze als de Giyana was en dat wicht...Ze haatte die vrouw voor de rest van haar leven, ze wist het zeker en er was niets wat haar haat kon verergeren.

ooc: ik ben inspiloos xD

- Cailen -

'Braaf hier wachten? Mijn achterste,' mompelde Cailen, zodra Solor ver genoeg was om hem niet meer te horen. 'Als hij impliceert dat het hier veilig is, reken dan maar dat het uitgestorven is aan dek. Luister maar, geen enkel geluid. Ik kan ze gewoon in hun slaap overmeesteren en ze over boord donderen. Te beginnen met meneer Ik-wil-mijn-baan-als-kwaadaardig-hulpje-houden.' Hij liep kordaat naar de deur, de hypnotische massaspreuk al voorbereidend. Hij zou maar één kans krijgen. Een bezwering van dit niveau vergde al zijn overgebleven energie.
'Als mijn spreuk werkt en ik te zwak ben om het karwei te verrichten, Sidra, gooi ze dan in de reddingssloepen...en over de reling.'
Hij keek nog even naar Alice. 'Maar misschien kun je er beter eerst achter komen wat er met de Elf gebeurd is.'

Alice keek op toen de jongen begon te mompelen en zeuren. ze verstond hem niet maar de toon in zijn stem zinde haar niet. hij zag hem kordaat achter Solor aanlopen maar aangezien ze het gesprek niet had gevolgd wist ze niet wat de bedoeling was. ze keek van de jongen naar het meisje en naar de deur waar solor net uit was verdwenen. als hij maar één domme beweging zou maken zou ze haar kans grijpen om solor een keer te helpen in plaats van andersom. ze was tenslotte niet geheel hulpeloos.

OOC:

Lisora schreef:

Alice keek op toen de jongen begon te mompelen en zeuren. ze verstond hem niet maar de toon in zijn stem zinde haar niet. hij zag hem kordaat achter Solor aanlopen maar aangezien ze het gesprek niet had gevolgd wist ze niet wat de bedoeling was. ze keek van de jongen naar het meisje en naar de deur waar solor net uit was verdwenen. als hij maar één domme beweging zou maken zou ze haar kans grijpen om solor een keer te helpen in plaats van andersom. ze was tenslotte niet geheel hulpeloos.

Lieve Alice, Cailen maakt altíjd domme bewegingen xD

-Sidra-

"Ehmm voor je gaat...Wat zijn reddingsloepen?" vroeg Sidra voorzichtig. "En hoe kan ik iets aan de elf vragen als we elkaars taal niet spreken?"
Ze wilde wel graag helpen, maar dan moest ze dat wel kunnen.

- Cailen -

Hij aarzelde even en liep toen terug.
'Kijk maar gewoon naar wat ik doe, oké?'
Hij griste een stuk hout van achter de deurpost en woog het in zijn hand. Een sluw lachje verscheen om zijn lippen.
'Dit moet voldoende zijn om die reus te laten slapen,' zei hij. 'Ik neem geen risico met hem.'Hij zag Sidra's blik en zuchtte. 'Kijk eens lieverd, als ik geen geweld ga gebruiken, blijven we hier de rest van de tocht vastzitten, of erger. Wie zegt dat die Solor niet mijn neef aan het halen is? Het zint me niets.'
Met het stuk hout als een knuppel in zijn hand, liep hij door de kapiteinshut naar de deur die naar de hal naar het dek leidde.

Het zinde alice maar niet, het stuk hout, de sluwe lach, zijn manier van lopen. ze stak beide handen naar hem uit het leek op een uitnodigend gebaar maar in feite creëerde het een veld van energie die hem vast hield en verlamde. ze keek hem aan "waar dacht jij naar toe te gaan en nog sterker wat dacht jij met dat stuk hout te doen. je dacht toch niet dat ik jou zomaar de enigste vertrouwens persoon die ik heb op dit schip laat aanvallen." sprak ze kalm maar met een kille ondertoon. even keek ze op naar sidra. ze hoopte dat het meisje haar nu niet zou aanvallen aangezien ze zelf haar metgezel in de houdgreep hield. ze balde er nu van dat haar enkel vast zat. anders was ze slechts voor hem gaan staan om hem tegen te houden maar zo kreeg ze toch eigenlijk ook geen keuze. Ja ze wou nog altijd met hem samen werken om die schoft van een Jörg te verslaan, maar dat zou haar er niet van weerhouden hem te stoppen als hij een ander zou bedreigen waarvan ze meer zekerheid had dat hij aan haar kant stond.

- Cailen -

Zijn ogen werden groot van verbazing toen hij merkte dat hij zich niet kon bewegen. "Wat krijgen we nu?" wilde hij vragen. Helaas slaagde hij er niet in de woorden uit te spreken.

- Solor -

Nog steeds was er geen spoor van Jörg te bekennen.Hij waagde het even om zijn verrekijker naar de kust te richten, maar ook daar vond hij geen man die aan de beschrijving voldeed van Jörg. Verrek, wat was er toch allemaal gaande hier? Hij overwoog de rooie in de kajuit hiervoor verantwoordelijk te houden, maar liet de gedachte varen. De jongen was te zwak, was overduidelijk nog niet lang binnen en was er zelf nog van overtuigd geweest dat Jörg nog aan boord was. Vreemd. Hij keek naar de nog slapende bemanningsleden en herinnerde zich toen plots de magie die de jongen en zijn handlangster hadden gebruikt. Wie zei dat de jongen hem niet met krachtige magie bedonderde? Hij omklemde het gereedschap om Alice mee te bevrijden, stevig vast. Hoe gevaarlijk was die knul? Geluidloos en lenig als een kat sloop hij terug naar de plaats waar hij hen had achtergelaten...met Alice.

-Sidra-

Ze keek toe hoe Cailen een stuk hout oppakte en vroeg zich af wat hij ermee van plan was. Hij zou toch niets ernstigs van plan zijn? Veel tijd erover na te denken had ze niet, ze zag de elf vanuit haar ooghoeken bewegen, nieuwsgierig keek Sidra naar de elf. Gelijk zag ze dat het mis was, de blik in de ogen van de elf sprak boekdelen. Sidra zag hoe Alice armen opgeheven waren richting Cailen, en hoe hij onnatuurlijk stil stond. Had zij dit gedaan? vroeg Sidra zich af. Maar dan zal ik...Tja wat kon Sidra doen? Ze was bang dat ze iets verkeerd zou doen en het alleen maar extra gevaar voor Cailen zou opleveren. Het laatste wat ze wilde was dat hij gewond zou raken. Daarnaast, er was geen drup water in de buurt om haar te helpen en zonder water kon ze niets. Dus bleef ze maar staan, in de hoop dat Alice niets ergers van plan was te doen.

ooc Mensen sorry maar ik wist gewoon echt niets XD

Alice hield haar armen gespreid in de richting van Cailen. ze was opgelucht dat het meisje, Sidra niets deed. ze was niet van plan deze jongen te verwonden, ze wilde hem slechts bellemeren om iets doms te gaan doen. even keek ze naar de deur terwijl ze rustig in deze houding bleef staan. zolang haar armen zo stonden en ze zich genoeg concentreerde kon die Cailen toch geen kant op.

Laine en zijn soldaten hadden al een lange reis gelopen en eindelijk berijkte ze dan ook de kust. Laine sloot zijn gedachten af en keek naar het schip van tussen uit de bomen. toch bleef hij afstand houden aangezien ze niet de enige waren op het strand. het kwam goed uit dat hun vleugels niet zichtbaar en voelbaar waren want bij de aanblik van de mannen op het strand was dat uiterlijk hoogstwaarschijnlijk niet veel voorkomend. even controleerde hij of hij en de mannen nog altijd vleugelloos leken en hij dacht na. Hij vermoedde dat Alice op dat schip zat maar aangezien ze geen zekerheid hadden moesten ze dit strategisch aanpakken. Alice had wel gezecht dat ze los zou kome en uiteindelijk zou haar dat ook wel lukken het probleem was alleen dat hij niet wilde wachten totdat het te laat was.

Doordat Alice haar concentratie erbij hield voelde ze haar broer niet aankomen. ze keek naar de deur toen ze een geluid hoorde en slikte even. zo onopvallend als het werd gedaan vreesde ze voor het ergste, zou Jörg terug zijn? opgelucht haalde ze adem toen ze merkte dat het niet Jörg was die de kajuit binnen stapte maar solor.

- Solor -

'Moeilijkheden?' vroeg hij rustig, met een blik op de rooie knul. 'Het agressieve is wel een verdomd familietrekje he?'
Hij wendde zich tot Alice.
'Iedereen aan boord slaapt diep en van Jörg is geen spoor te bekennen. Ik vind het nog steeds een riskante zaak maar... Als je wilt vluchten, dan moet dat nu. We kunnen de reddingssloepen nemen. Ze zijn niet zeewaardig maar...'

- Cailen -

Bij de afgezakte jurk van Freya! Was die lompe bostrol van plan? Hij wilde uit alle macht schreeuwen dat ze de piráten over boord moesten zetten in die sloepen. Dit was zíjn schip! Hij verzamelde zijn energie, gestimuleerd door zijn woede, en begon zich tegen de elf te verzetten met al het vuur dat hij in zich had.

Alice keek op en glimlachte evennaar Solor. bijna vergat ze Cailen onder controle te houden. "bedankt.." zei ze dan ook.

Laine keek naar het strand. hij keek naar twee mannen en wende hen om er voor te zorgen dat ze geen last meer zouden hebben van die wezens. ze leken verdraait veel op mensen zoals in hun wereld er maar weinig voorkwamen maar of ze hier zetzo hete wist hij niet. toen de twee mannen al vrij snel terug kwamen zag Laine de mannen die net nog druk aan het werk waren op het strand slapen. hij wendde de eerste twee naar de boot te gaan en legde hen op het hart hun vleugels niet te gebruiken tenzij er geen andere mogelijkheid was.

Doordat ALice zich even niet 100% concentreerde op Cailen om SOlor te bedanken voelde ze een bekende energie aan. ze concentreerde zich er even op waardoor Cailen los kon komen en concludeerde vrijwel meteen dat het Laine was.

Alaya keek schichtig om zich heen. Had ze er eigenlijk wel goed aan gedaan om weg te gaan zonder hen? Misschien had ze meer haar best moeten doen om ze over te halen. Maar haar vader en moeder waren in het dorp geboren en hadden nooit iets anders van de wereld gezien. Ze zouden net zo als haar oma liever sterven dan dat ze het dorp zouden verlaten. Daarbij werd het verlaten van haar dorp gezien als een belediging voor de godin. Een godin waar zo ongeveer iedereen uit haar dorp veel te streng in geloofde.

Alaya schudde de gedachte van zich af en zwom naar het wateroppervlak. Kiloeka keek haar verschrikt met haar zwarte oogjes aan toen ze boven kwam.
"Rustig maar, voor zover ik onderwater kon zien is er niets gevaarlijks in de buurt."
Nadat ze dit gezegd had keek ze eens wat verder om zich heen. Ook boven water was vrij weinig te zien. In de verte kwam een walvis boven de golven uit om daarna net zo snel weer te verdwijnen, maar behalve dat was er niets anders dan water te zien. Of vergiste ze zich? Heel in de verte was iets aan de horizon te zien. Als ze geluk had was het een eiland waar wat andere Nimwae op leefden die haar wat over de wereld konden vertellen. Maar waarschijnlijk was het gewoon een laag hangende wolk.

"Bij de heilige Sawane...Wat hebben wij ooit verkeerd gedaan dat je ons als vijanden ziet?" Sidra zei dit gericht op de vreemde man. "Volgens mij is je vijand juist diegene die wij ook niet moeten en toch wil je niet met ons samenwerken...Echt waar, ogica...Wat heb je tegen ons?"

(ooc echt waar op dit punt in de scene voel ik me nutteloos, ik wete niet wat de bedoeling is op whatever...dus als deze post tegen jullie bedoelingen ingaat wis hem maar en spreek me amar aan als ik wel iets kan doen...)