Firmitas; school der mutanten

Jiro gaapte en rekte zich uit. hij knipperde met zijn ogen en sprong meteen het bed uit, zodra zijn ogen eenmaal waren geopent was hij vaak meteen klaar wakker. hij deed zijn kast open en zocht een simpele broek met blouse aan. hij trok nette schoenen aan en liep met zijn kaarten die hij in zijn hand hield naar beneden. het was weer een mooie dag vandaag, zo zag hij het zelf.

Shiro klom zijn raam in. zijn illusie uit bed verdween en hij liep zijn kamer weer uit. de hele nacht had hij geoefent, De verboden truucjes zoals lividius ze zag gingen al steeds beter. hij gaapte even kort en stak zijn handen in zijn broekzakken. rustig liep hij door de gangen, zo kil als hij gewoonlijk deed.

Nadat Micus op charmante wijze was vertrokken, slofte Winter richting haar toegewezen kamer. Ze had er de balen in om te gaan slapen.Een zucht ontsnapte haar dan ook toen ze de verhitte kamer binnenstapte. Ze werd direct duizelig, waarna ze naar een emmer - die blijkbaar al was klaargezet - rende, en voor de tweede keer deze dag de inhoud van haar maag leegde.
Het zou een zware nacht worden.

Winter kwam moeizaam overeind. Zweetdruppels parelden over haar gezicht, terwijl haar nachtgoed aan haar rug kleefde. De nacht was nog afschuwelijker geweest dan ze in gedachten had.
Ze baande haar weg naar de douchein de hoop wat op te knappen en draaide de kou-waterknop om. Een vloek volgde toen ze merkte dat ze geen koud water had. Livindius meende het blijkbaar dus echt serieus.
Ze deed de douche terug uit, trok rap een jurkje aan en verliet haar kamer. De aangename kou die op de gang heerste - ondanks dat het een normale temperatuur was van rond de 21 °C - vleide tegen haar huid.
Muiststil sloop ze naar buiten, naar de vijver. Ze had nog geen bedrijvigheid gezien in de gangen, dus het kon vast geen kwaad wat ze van plan was.

Met een aanloop rende ze op de vijver af en sprong met een plons in het water. Direct bevroor alles rondom haar, en even leek het alsof ze vastzat in het ijs. Ook al kon ze geen ijs manipuleren op commando, toch zouden haar krachten haar niet in de steek laten.
Precies zoals ze voorzien had, veranderde het ijs in ijswater en Winter voelde de intense kou tot in haar binnenste. Zoals Micus al had gezegd, ze zou zich niks aantrekken van Livindius. Wat wist hij nu wat er goed was voor haar of niet?

Micus Hostis.

[i]Met een glimlach keek Micus vanuit de boom naar Winter. Haar kracht was sterk, gevaarlijk, overheersend en kil. Precies wat hij nodig had. Een liefde faken zonder aan te raken moest lukken, doch hij iets in haar manier van doen wel aantrekkelijk vond.

Met een vloeiende beweging trok hij zijn shirt en schoenen uit. Even concentreerde hij zich en maakte zichzelf én zijn broek en boxershirt onzichtbaar. Hij werd hier beter in.

Als een panter sprong hij uit de boom, naast de vijver. "Lekker bad?" vroeg hij, zijn stem kwam uit het niets. Zou ze denken dat hij naakt was? Ze bloosde lief. In één fractie van een seconde werd hij weer zichtbaar en glimlachte zijn charmante lach. Zijn ogen twinkelden.[/quote]

Winter slaakte een gil, toen ze plotseling een stem vanuit het niets hoorde, waarna ze besefte dat het Micus was. Ze kon het niet laten om te blozen. Toen hij zichtbaar werd, zag ze de twinkeling in zijn ogen. Hij had er dus pret in om haar te laten schrikken. Dat zou snel veranderen.
Ze schepte met haar hand in het ijwater en gooide in zijn richting. Helaas ging het niet helemaal volgens plan, aangezien de waterdruppels waren veranderd in kleine hagelstenen.
Ze deed echter alsof ze zich er niets van aantrok en grijnsde breed.
'Oeps,' uitte ze grinnikend toen ze zag dat Micus de stenen had weten te ontwijken op een enkeling na.

Bericht: Icaros is naar zijn kamer gelopen, waar hij overvallen werd door een bloeddorstige bijlmoordenaar ofzo. het lijk mag gevonden worden, maar ik schrijf door de drukte niet meer mee hier xD

Sorry aan jullie allemaal, maar de examens zijn dingen die ik niet wil verknallen er er steekt veel tijd in.


groetjes, Lien

Tina stond moeizaam op, ze had goed geslapen, maar daar liet ze nog niks van merken. De slaperigheid stond nog in haar ogen toen ze naar de kast slofte om daar een willekeurige jurk uit pakken die ze meesleurde naar de badkamer.

Even later deed ze haar schoenen aan en opende ze de deur. Het was nog redelijk stil op de gang. Ze was nog half aan het slapen toen ze besloot een frisse neus te halen op het stuk gras waar ze gisteravond had gelegen. Langzaam slofte ze door de gangen op weg naar buiten.

Winter trok haar neus op en snoof toen Micus had gezegd dat het bijna tijd was. Ze had totaal geen zin in de lessen. Ze kon het echter niet laten te glimlachen toen hij er nog snel aan had toegevoegd dat ze bijzonder was. Dat was voor het eerst dat iemand dat zei tegen haar.

Nadat Micus vertrokken was, klauterde ze uit de vijver en liep kletsnat de school binnen. Als een verzopen kat voegde ze zich bij haar klasgenoten, de toegeworpen blikken negerend. Als iemand maar iets verkeerds durfde te zeggen, zou ze hen veranderen in een ijssculptuur. Dan wist iedereen meteen dat er met haar niet te spotten viel.

Shicara kwam haar kamer uit en keek om zich heen. ze voelde zich nogal onzeker over alles aangzien ze ineens niet meer wist naar wat ze was gevlucht. Ze liep door de lnage gang terwijl haar roze haar achter haar mee golvde. Voor ze het zelf doorhad was er een roos in haar haar gegroeid. niet de steel, alleen de bloem. ze liep verder en keek om zich heen.

Katashi liep door de school heen met zijn spullen. de lessen konden elk moment gaan beginnen dus hij liep al naar zijn lokaal toe.

Jiro liep naar het lokaal. hij floot een deuntje en keek omz ich heen. hij had de neiging te gaan huppelen maar besloot dat toch maar niet te doen. al snel kwam hij aan en zette hij zijn tas weg.

Shiro Liep zijn kamer uit door de gangen naar het lokaal. hij keek duister en toen hij eenmaal binnen kwam ging hij ergens afgezonderd zitten hij pakte zijn tas uit hij zette zijn tas onder de stoel en keek duister voor zich uit vanachter zijn haren.

Tina stond op en keek op haar horloge, het was bijna tijd voor de les.
Ze had er om de een of andere reden wel zin in. Rustig wandelde ze naar binnen en ging het lokaal in.
Ze zocht een plek om te gaan zitten en plofte neer.

Shicara kwam naar binnen gelopen en keek om zich heen. ze was laat en dat wist ze zelf ook. snel verontschuldigde ze zichzelf en wilde ze gaan zitten. Katashi keek even op. hij had zelf totaal geen zin in een demonstratie en bleef dus ook muisstil ahter in de klas zitten.

Jiro keek op en knikte "Ik wil wel." zei hij en hij liep naar voren toe. vrolijk keek hij uit zijn ogen terwijl hij een pak met kaarten tevoorschijn haalde. hij floot een deuntje terwijl hij de kaarten begon te schudden en ze daarmee dus klaarmaakte voor gebruik.

Shiro keek naar de jongen die een pak kaarten tevioorschijn haalde. hij zou haast met zijn ogen rollen maar hij liet het voor wat het was. hij keek uit het raam waar hij vlak bij zat en grijnsde sluw toen hij een vogel zag overvliegen. ineens vloog de vogel geschrokken weg nadat hij in de lucht voor het dier een illusie alleen zichtbaar voor hem had opgewekt. het was misschien kinderactig maar zo trainde hij zijn gave wel.

Kamenný keek naar de jongen met zijn speelkaarten. Speelkaarten. Ze hield wel van speelkaarten.
Ja. het was ook wel een leuk woord. Vluchtig blies ze het lichte gruis van haar tafel. Het vermengde zich met enkele glitters en samen dwarrelde het door de lucht.


Weer zat Maono in het hoekje van de studeerkamer. Weer observeerde hij alles. Het was fijn om alles te kunnen zien. Hier kon hij nadenken. Wanneer hij veel te bedenken had, liet hij de tijd vertragen, zodat hij langer de tijd had te denken. Ja, hij kon dan nog wel op normale snelheid functioneren. In de verte observeerde hij een vogel, hij kon hem vanuit het raam zien. De vogel schrok ergens van, al was het niet duidelijk van wat. Even knipperde Maono met zijn ogen. Langzaam vloog het beestje weg.


Jahoor. Moesten deze mensen allemaal in de weg lopen? Met een kort gebaar baande ze zich een weg door de leerlingen in de gang. Ze zuchtte even, ze moest nog een werkstuk maken over stromingen. Door een korte ruk met haar hoofd vloog haar haar weer in model. In de verte zag ze Jason lopen. "Ah, misschien kan die me helpen." Ze liep op hem af. "Hoi Jason. Al je werkstuk over stromingen gemaakt?" Nauwelijks op antwoord wachtend draaide ze zich om naar het klaslokaal naast hen. "Zitten hier die nieuwelingen niet? Ze zijn niet eens even hallo komen zeggen ofzo. Lekker."

"Ja." glimlachte hij, "Eenmaal begonnen ging het prima."
Red lachte haar tanden bloot. "Prima? Ik vind het een rotopdracht." Maarja, zij vond wel vaker wat een rotopdracht. "Zou je me alsjeblieft willen helpen met dat derde deel?"
Ze probeerde zo lief mogelijk te lachen.
"Dat hypere meisje is Leelie."
Even keek Red wat verbaasd maar zag toen wie hij bedoelde. "Oh, die blonde!"
Ze knikte wat afwezig. "Okee! Volgens mij is ze heel.. sociaal."
Het laatste woord sprak ze met enige twijfeling uit, Red zelf was niet zo sociaal. Ergens juist niet.
Ze was wat afstandelijk en kattig, niet dat ze het onaardig bedoelde..
Ze schoof een kast opzij om de nieuwelingen wat beter te kunnen bekijken. "Vol klasje, zeg!"

Hij lachde even zacht.
"Natuurlijk." zei hij, meestromend in alle golven en bochten.
"Erg vol, inderdaad." beaamde hij en knikte eens.
"Moet jij niet even je kracht laten zien?" vroeg hij toen.[/quote]

De jongen lachte zachtjes terwijl hij natuurlijk meestroomde.
Ze keek hem aan. Hij deed alles zo makkelijk, alsof alles ook makkelijk wàs!
"Moet jij niet even je kracht laten zien?"
De vraag drong pas een paar seconden later tot haar door.
"Ha. Dan praten ze helemaal nooit meer met me. Durft niemand in mijn buurt te komen, weetjewel." Onwillekeurig trok ze een wenkbrauw op.

Shicara keek naar de jongen met de kaarten en hield zich stil. ze prutste wat aan haar jurk.

Katashi keek kalm naar de jongen en hoe hij met zijn kaarten bezig was. snel liet hij zijn blik naar buiten glijden en dook hij al snel in gedachtes.

Tina zat vol verbazing te staren naar de demonstraties, op de een of andere manier zag het er bij anderen altijd beter uit, maar ze probeerde zich daar niks van aan te trekken, anders zou ze zo door de grond zakken. Nee, ze moest positief blijven. Ze hing helemaal voorover om goed te kunnen kijken. Het was nog maar de eerste les, maar ze vond het nu al geweldig.

OOC: ff wat snelheid erin gooien!


Leelie Ween.

"Goed. Nog niet iedereen is geweest, maar dat komt de volgende les wel. Leelie schiet eens wat op me af, dan laat ik mijn kracht zien." richtte Jennifer zich tot mij en ik deed wat ze me vroeg. Het leek alsof de stoel tegen een muur knalde. Jennifer had totaal geen schade. Wauw.

"Pauze!" riep Jennifer en ze glimlachde. Snel stond ik op en rende ik naar de kantine. Daar aangekomen ontmoette ik een oude vijand. Boos staarde ik hem aan. Wat deed HIJ hier? Hij die mij en Glitter opsloot. "Wát doe JIJ hier?" spuwde ik naar hem

Shicara stond op en liep ook naar de kantine ze keek om zich heen en merkte meteen Leelie op die kwaad in de richting van een jongen keek. ze keek kwaad, wat verbaast keek ze naar de jongen en bleef ze op een veilige afstand staan.

Katashi stond ook op en liep door de kantine hij liep tussen leelie en de jongen door naar de deur die naar buiten leidde. hij had zijn handen in zijn broekzak gestopt en hield zijn ogen verborgen onder zijn haar.