RPG 1: 'Poorten van Illusie'

-Sidra-

"Gelukkig maar," zei Sidra, terwijl ze Cailen terug knuffelde. "Maar, ehmmm, niet om vervelend te zijn, zou ik eerst even in bad mogen? Vanwege, jeweetwel...Voor het helemaal misgaat."
Sidra voelde dat ze bloosde terwijl ze dat laatste zei, alhoewel ze niet wist waarom ze zo bloosde, het was niet dat er niet vaker iemand was geweest die haar zonder kleren had gezien. Dat waren dan altijd wel vrouwen geweest, maar toch, man, vrouw, wat was nu het grote verschil? Het was niet dat er zoveel kon gebeuren of iets dergelijks.

-Giyana-

Ze wachtte nog steeds het juiste moment af, maar de Giyana wist dat het niet lang meer zou duren. Het was leuk om het tweetal zo te zien, zo onbezonnen. Hoe lang was het niet geleden dat zij ooit zo was geweest? Zo jong, zo onwetend van alles in de wereld. Het was te lang geleden om te herinneren hoe zijn ooit was geweest met een jongen, te lang om te willen herinneren.

- Cailen -
Hij grinnikte gemeen. 'En wat nu als ik je lekker nog even laat wachten? Dat zet die opmerkingen van je van daarnet betaald.' Hij blies zacht wat warme lucht langs haar oorschelp. 'Volgens mij weet je best wat die kerel van je wilde. of niet soms?' Hij keek haar zelfvoldaan aan. Nu zou ze vast door de mand vallen. Hard to get spelen hm? Als ze dat deed om hem te strikken, was het verspilde moeite. Hij was al voor haar gevallen, al was het nog onzeker of hij er wel aan toe wilde geven. Hij moest om haar eer denken. En die van hemzelf en zijn familie.

-Sidra-

"Hoe bedoel je? Zei ik iets verkeerds dan?" vroeg ze. "Ik zei gewoon het eerste wat in me opkwam. Als ik je gekwetst heb dan spijt het me..." Sidra keek beschaamd naar de vloer, blijkbaar wist ze niet wat complimenten maken inhield. "En trouwens, nee, ik had en heb geen flauw idee. Het was puur de toon van zijn stem waaraan ik kon horen dat het niet iets goeds was, niet voor mij tenminste."

- Cailen -
Hij wist niet of hij teleurgesteld of opgelucht moest zijn. Ze was dus echt zo onwetend en onschuldig. Buh.
'Oh, nee, je hebt echt niets verkeerd gezegd.' Hij liet haar los en trok toen maar zijn handen van haar af. Ze was hem niet aan het verleiden. Dan moest hij er ook niet mee beginnen. 'Het was juist...wel leuk om die dingen te horen. Ze konden alleen wat verkeerd opgevat worden omdat... nou ja, voor mensen met een zekere kennis hadden je woorden een dubbele betekenis kunnen hebben.'
Hij schuifelde even zenuwachtig met zijn voet over het dek en veranderde toen vlug van onderwerp. 'Maar de kleine meid wilde in bad. was het niet? Ik zal dat eens vlug voor je in orde maken. Je bent ten slotte te gast hier.'

-Sidra-

"Ik weet niet echt wat de andere betekenis zou kunnen zijn, maar...ik meende wel wat ik zei, het is niet dat ik het zomaar uit de lucht greep," zei ze vrij zacht, maar wel verstaanbaar, bang dat de woorden iets verkeerds vertelden. "Een bad," vervolgde ze snel en weer met een normaal volume. "Ja dat zou fijn zijn, ik heb zo'n vermoeden dat het korte bad in het zeewater een heel ander effect heeft dan normaal water..." Ze voelde zich een beetje wazig worden, maar ze wist zeker dat het nog niet zo lang geleden was dat ze voor het laatst in het water had gelegen. Al voelde het voor Sidra alsof ze zich al tijden op het land bevond.

- Cailen -
Ze wankelde een beetje. Maar half plagend zei hij: 'Hé, wel blijven staan hoor. ik kan je niet in het bad tíllen.' Hij aarzelde even, maar liep toen de kajuitkamer in die tegenover de kamer lag die Jörg had gebruikt. Een koperen badkuip stond in het midden van de ruimte, aangesloten op een bizarre installatie die uit veel ketels, buizen en reservoirs bestond. Cailen had hem gekregen van zijn moeder. Het was een zoetwaterpomp, die het zeewater filterde en er warm zoet water voor teruggaf. Cailen had het eerst een lomp en onhandig ding gevonden, zonde voor het gewicht van zijn schip, maar al snel had hij ontdekt hoe prettig het was om je na een paar dagen op zee van het zout op je lijf kon ontdoen. Hij verzorgde zichzelf graag uitstekend. Mannen als die smerige Solor verafschuwde hij, zo ongewassen en ongeschoren. Een kleine blik in de manshoge spiegel aan de wand kon hij niet laten. Als Sidra uit bad kwam, moest hij zich ook maar eens op gaan frissen, dacht hij mokkend. Van zijn knappe uiterlijk was maar weinig over nu hij onder het roet van de explosie zat en zijn haren verwilderd waren door de zeewind en het water. Hij draaide een aantal kranen open en de pomp sloeg aan. warm water liep het bad in. Tevreden ging hij Sidra halen.

-Sidra-

Sidra zag Cailen terugkomen, in de tijd dat hij weg was, was ze even gaan zitten. Het leek zolang geleden, maar dat kon toch niet? Ze stond op, maar iets te snel. Ze probeerde haar evenwicht te bewaren, het was alleen zo lastig. Ze deed haar best, maar kon niet voorkomen dat ze omviel.

- Cailen -
Hij ving haar handig op in zijn armen. 'Een beetje in een luie bui ben je wel he?' vroeg hij glimlachend. 'Je blijft maar in mijn armen vallen. Het is haast alsof je niet wilt lopen.' Hij voelde haar zachte huid tegen de zijne. Het voelde best goed als ze zo in zijn armen hing. Hij probeerde er niet aan te denken aan hoe ze eruit zou zien als ze straks in bad zou gaan, maar hij kon het niet helpen. Het was alsof hij een uitzonderlijk irritante mug in zijn hoofd had zoemen die maar bleef terugkomen. Die vervloekte fantasie! zometeen zou hij eerst en vooral een kalmerende kruidenthee drinken. Wat een onbeschofte kerel was hij toch. Hij liet Sidra niets van zijn gedachten merken, maar hielp haar op haar benen te staan.

-Sidra-

Er was een voordeel aan haar zwakte, Sidra kon het gebruiken als een excuus om iets langer tegen Cailen aan te staan dan nodig. "Bedankt," zei ze, toen hij haar overeind hielp. Toen ze weer echt stond, hield ze hem nog even vast. Deels bang om weer te vallen, maar voornamelijk omdat ze hem niet los wilde laten. Ze keek in zijn ogen en vanbinnen slaakte ze een zucht, nog steeds niet begrijpend waarom haar lichaam zo maf reageerde op hem.
"Ik zal maar eens naar het bad gaan," zei ze.

- Cailen -
'Doe dat. En neem vooral de tijd om weer bij te komen. Dat heb je wel verdient na alles wat er gebeurd is.' Hij merkte dat ze hem nog steeds vasthield. Zou hij haar weer kussen? Ze was onschuldig genoeg om niet te weten wat een kus betekende. En het voelde zo goed om haar te kunnen kussen... Hij zuchtte even en keek toen even omlaag naar het dek. 'Kun je er zelf heen lopen?'

Alice Zag de verbazing in zijn ogen, het enigste wat ze hoefde te doen was die verbaasde blik vast te houden. ondertussen vormde haar vrije hand een klein kommetje die op SOlor gericht stond. "bij de les blijven" antwoorde ze waarna ze een enorme vlaag van zijn energie ontnam binnen enkele secondes.Energie was haar hoofdelement, en deze wist ze dan ook echt wel te hanteren.

Laine keek om zich heen, er was iets, of beter gezegt iemand. hij keek op naar solor en Alice en kwam overeind. zoekend keek hij daarna om zich heen.

occ: zolang hij maar even niet op haar bewegingen let is dat al voldoende x'D

-Sidra-

"Ik denk het wel," zei Sidra, "Ik hoop het." Ze zetten enkele wankele passen in de richting waarheen Cailen eerder verdwenen was en bleef toen even stilstaan. In feite was het omdat ze weer een vlaag duizeligheid voelde opkomen, maar ze probeerde het te verbloemen door Cailen te vragen: "Waar staat het bad eigenlijk precies?" Sidra merkte dat haar stem iets zwakker klonk, maar nog hard genoeg om normaal te lijken. Ze wilde geen zwakkeling zijn, voor niemand, maar vooral niet voor Cailen. Ze was altijd al sterk geweest, dus moest ze dat nu ook maar zijn. Hoewel Sidra het liefst wilde gaan liggen en slapen, wist ze dat ze het bad nodig had en ze zou er dus komen ook.

-Giyana-

De Giyana zag dat een jongen om zich heen begon te kijken, hij vermoedde iets. het was echter nog te vroeg om tevoorschijn te komen. Het gevecht was namelijk niet alleen leuk om aan te zien, maar het gaf haar ook een kijk op wat die wezens konden, hoe langer ze kon kijken, hoe meer ze zou weten. Niet dat ze enig gevaar voor haar waren, haar kracht was meer dan dat van al deze wezens bij elkaar, het kon niet anders. Toch, het was altijd prettig om te weten hoeveel kracht ze zou moeten gebruiken in het geval dat...Meer dan nodig was altijd teveel.
Om te voorkomen dat ze gespot zou worden ging ze iets verder tussen de schaduwen staan. Op dat moment zag ze iets wat haar aandacht trok, dat meisje had wat meer dan haar fysieke kracht om mee te vechten, oppassen dus, ze was iets gevaarlijker dan Giyana vermoed had, doch nog geen moeite voor haar. Nog een enkele minuut en dan zou ze zich tonen, en dan zou ze ook weten of ze het met praten alleen af zou kunnen, of dat er meer bij zou komen kijken.

OOC het gewissel tussen "de Giyana" en "Giyana" is puur haar karakter, de titel is verweven met haar naam, vandaar.

Laine negeerde de anderen voor dit moment even en sloot vluchtig zijn ogen. daarna keek hij op in de richting waar giyana stond. "kom maar tevoorschijn." spark hij kalm, hij zag haar niet goed maar wist dat daar iemand moest staan. iemand met grote gavens dat wist hij ook, alles aan haar energie voelde sterk aan, maar of het helemaal betrouwbaar was twijvelde hij nog over.

-Giyana-

"Och gut, och gut, ben ik me toch even ontdekt." zei de Giyana, terwijl ze tevoorschijn kwam, "Ik denk ik wacht netjes zodat die twee hun spelletje af kunnen maken, maar als jij het zo graag voor ze verpest, nou dan moet het maar. Goedendag, jongeheer...Hoe mag ik je noemen?"

Alice keek op toen er na de stem van Laine nog een stem klonk. De ontnomen energie stroomde terug in Solor.

Laine bekeek Giyana even vluchtig. ze was alleen, ongewapend, maar hij had het vermoeden dat ze nu toch in de minderheid waren dus besloot hij haar voor nu te vriend te houden. even boog hij lichtelijk. "Laine is de naam." stelde hij zich voor, titels waren voor nu niet van belang. "En mag ik vragen wie U is die hier voor mij staat." Er klopte veel niet aan haar zo zei zijn gevoel.

-Giyana-

"Natuurlijk mag je dat vragen, maar of ik ook antwoord geef?" zei de Giyana, "Nee hoor, dat is maar een grapje, ik hoop dat je ertegen kan. Zo niet, dan bij deze mijn verontschuldigingen. Nee, om weer even ter zake te komen. Ik ben de Giyana," ze legde extra nadruk op de "de", "Maar je mag me best gewoon Giyana noemen, het klinkt wat prettiger als een naam dan als een titel."

OOC: laten we maar even of alina wachten, gezien haar karakter ook een reactie kan geven lijkt me

- Solor -
Solor viel spontaan flauw door de onverwachtse stroom energie die eerst uit zijn lichaam vloeide en er toen net zo plotseling weer in. 'Ik vroeg...of je kon zwáárdvechten...' mompelde hij nog. Toen viel hij achterover en plette daarbij op een haar na een eekhoorntje dat verschrikt wegsprong.

---

- Cailen -
'Al goed,' zei hij glimlachend. 'Ik loop wel even met je mee.' Hij ondersteudne Sidra en sleepte haar zowat mee. Eenmaal in de badkamer draaide hij de kraan van het halfvolle bad dicht en maakte hij een hoffelijke buiging voor Sidra.
'Als je iets nodig hebt, roep je maar. Zolang je je maar eerst even aankleed voor je roept, natuurlijk.' Hij keek haar brutaal aan.

OOC: WTH, Alice XD Solor komt wel weer terug als de vaagheid voorbij is stelletje valsspelers met jullie oppermachtige magie

-Giyana-

"Nou nou meisje, dat is niet zo aardig van je," zei de Giyana, "zomaar wat magie op die arme hulpeloze man afsturen. Ik dacht dat jullie met een zwaardspelletje bezig waren, maar blijkbaar heb ik dat verkeerd gedacht. Ach tja, valsspelen is ook zo makkelijk he?" De Giyana kon het niet laten om even te reageren op wat er voor haar neus afspeelde.

-Sidra-

"Hoezo aankleden?" vroeg Sidra nog, zich afvragend waarom hij zo brutaal keek. "Ik bedoel, mijn kleding heeft ook wat water nodig, dus het gaat gewoon mee in bad, zoals altijd."

- Cailen -
'Hoezo aankleden?' Cailen zuchtte. Wat was ze toch ongelooflijk onwetend en naief. Hij vroeg zich af of ze ooit wel door zou hebben dat hij haar leuk vond. Maar goed, voorlopig zou ze het enige gezelschap zijn dat hij had, dus hij moest het maar met haar uithouden zonder haar tere kinderziel te kwetsen. En dat kon nog wel eens moeilijk gaan worden. Hoofdschuddend liep hij de kamer uit. Hij ging in het ruim een gereedschapskist en timmerhout halen.

Alice schrok toen Solor achterover viel en knielde meteen bij hem neer, ze was gewend dat anderen wankelde bij haar magie, niet dat ze zelfs nadat ze alles terugkregen flauw zouden vallen. ze reageerde even niet op Giyana met haar opmerkingen. Dit was niet haar bedoeling. een beetje laten wankelen zodat ze los kwam was alles wat ze wou. ze begon Solor licht heen en weer te schudden terwijl ze over hem heen gebogen zat. haar zwaard had ze naast zich op de grond gelegd.

Laine keek op naar de Giyana, hij wreef over zijn borstkas. een naar stekend gevoel zat bij zijn hart. Hij bekeek haar eens, ze zag er niet bepaald kwaadaardig uit.

occ: (A) het was niet zo kwaad bedoeld hoor dat solor nou zo slecht tegen magie kan (A) chocola?

- Solor -
Hij voelde zijn maag in opstand komen toen hij zijn ogen opende. Het feit dt ze aan hem schudde, maakte het er niet veel beetr op.
'Stop...Alice...stop of ik..' Hij hield vlug zijn mond toen hij dreigde te gaan braken. Hij voelde zich ongelooflijk beroerd na haar energietruucje. Toen zag hij de roodharige vrouw tussen de bomen staan.
'Ook een elf? Vroeg hij wijzend, zodra zijn maag wat kalmer werd.' En wacht eens even, ze had hem geprobeerd bij te brengen. Misschien vond ze hem toch wel aardig, dacht hij hoopvol.

OOC: neemt chocolade aan en versnippert Solors klachtenbrief onmiddellijk

Alice keek geschrokken toen hij dreigde te braken. zacht beet ze op haat lip. "sorry.." stamelde ze "het .. dit was niet precies mijn bedoeling.. ik dacht dat je sterker was.." stemlede ze verontschuldigend. Alice volgde zijn hand naar de vrouw tussen de bomen ze keek eens goed en schudde haar hoofd. Toch had ze nu meer aandacht voor Solor, ze had hem tenslotte zelf dit aangedaan. "gaat het?" vroeg ze toen nog steeds naast hem geknield.

Occ: jay! =D voert nog meer chocolade x'D

-Giyana-

"Tja moet je maar wat beter oppassen he," zei Giyana. " En als de jongeheer ook even zo aardig wil zijn om me niet voor een elf uit te schelden dan zou ik dat zeer op prijs stellen. "

-Sidra-

Toen Cailen de kamer uit was liet Sidra zich in het badwater zakken. Het voelde zo heerlijk aan, weer normaal water op haar huid. Ze voelde hoe het zout van haar huid afspoelde, en met de seconde begon ze op te knappen en haar kleding ook. Goed dacht ze, voortaan niet meer in dat stomme zeewater zwemmen, wil ik nog zoiets voorkomen. Ze genoot zo erg van het water dat ze niet merkte hoe ze weg begon te doezelen, en langzaam onderwater zakkend in slaap viel.

- Solor -
Hij keek haar een tikje beledigd aan, terwijl hij zichzelf oevreind hees. langzaam ebden de duizeligheid en het msiselijke gevoel weg. 'Ik ben niet zwak,' mopperde hij. 'Maar ik kan wel even een verfrissende opknapbeurt gebruiken.'

---

- Cailen -
Hij had gelukkig al vaker reparaties verricht aan zijn schip. Afgezien van een splinter in zijn duim kwam hij er zonder ongelukken vanaf. Hij keek even bedenkelijk naar de beits die hij net had aangebracht. Om het goed te laten drogen zou hij beter in de tweede slaapkamer slapen vannacht. En Sidra kon dan op de sofa daar liggen. Hij gokte zomaar dat ze daar geen bezwaar tegen zou hebben zolang hij niet zou snurken. Na het opruimen van het gereedschap begon hij aan het eten. Hij kookte rijst en voegde er ingemaakt zeewier en stukjes vis aan toe. Hij serveerde er een soep bij van bouillon met stukjes vlees en groenten. Een hartig en welkom maal, vond hij zelf. Hij was best trots op zijn kookkunsten. Hij keek in de kisten met handelswaar die Jörg in de kamer had gezet en nam er een donkerblauwe jurk uit die, gokte hij, Sidra's maat had. Hij glimlachte even toen hij de rest van de spullen allemaal had bekeken. Hij zou hier een goede prijs voor kunnen krijgen op de markt. even liet hij koesterend zijn hand gaan over een snoer zoetwaterparels en bijpassende oorbellen. Zou Sidra die willen dragen? Hij sloot blozend het deksel van het doosje waarin ze zaten. Die jurk was al overdreven genoeg, besloot hij.
Toen Sidra nog niet uit bad was gekomen, besloot hij maar even op de deur te kloppen van de badkamer. 'Sidra?'

Alice keek op "zo bedoelde ik het nu ook weer niet." ze kwam overeind. en zuchtte even. Ze keek op toen hij het over een opknapbeurt had, vaan haar mocht hij, maar waar zou hij dat in hemelsnaam willen doen?

Laine keek op naar de vrouw "neemt U mij niet kwalijk, bent U hier bekend." vervolgde hij. hou je virenden dichterbij en je vijanden nog dichterbij. zolang hij niet wist wat deze vrouw voor hem was besloot hij dat nu eerst eens te onderzoeken.