The Tribe RPG

Kaiya liep door de kamer heen ze zag iets op een hoge kast staan en begon met een stoel te schuifen. ze klom op de stoel en wilde toen via die stoel op een wat lager liggende kast klimmen.

Amanda had net naar Kaiya geroepen zonder zich om te draaien, toen ze niet direct antwoord kreeg draaide ze zich om en merkte dat ze op een kast aan het klimmen was. De stoel onder haar kleine voetjes wankelde gevaarlijk op haar bewegingen en zo snel als Amanda's benen het konden dragen rende ze naar haar toe. ''Wat ben je aan het doen?!'' Riep ze verschrikt uit tegen Kaiya terwijl ze de stoel zo stabiel mogelijk probeerde vast te houden voor haar.

Kaiya keek geschrokken op toen ze Amanda hoorde en toen de stoel in één ruk onder haar stil stond in plaats van wiebelde verloor ze haar evenwicht. gelukkig was de stoel niet heel erg hoog. ze kwam met een smak op de grond en bleef geschrokken stil.

Amanda zag dat Kaiya schrok en wilde roepen dat ze stil moest staan om niet te vallen, maar het was al te laat. Met een geschrokken gezicht liep ze naar haar toe en hielp haar over eind. ''Hey, gaat het?'' Vroeg ze op een bezorgde toon terwijl ze haar vast hield.

(de gevaarlijk vraag aan een klein kind als het gevallen is en nog stil is x3)

Hoewel Kaiya net nog stil was begon ze nu zachtjes te snikken van de schrik het deed niet echt pijn maar puur de schrik liet haar nu huilen.

Amanda zuchtte opgelucht, gelukkig was Kaiya niets ergs overkomen. ''Shh, rustig maar het is al goed.'' Mompelde Amanda troostend terwijl ze over haar hoofd wreef en glimlachte. ''Maar wat wou je toch zo nodig hebben om op de kast te klimmen?'' Vroeg ze daarna aan haar.

Kaiya snikte zachtjes en wreef de traantje uit haar ogen. Ze keek op naar de voor haar hoge kast waar een pop op lag. Ze had hem gezien en was zelf gek op knuffels, ze had beredeneerd dat de knuffel op de kast vast wel eenzaam was. Ze reikte haar kleine armpjes uit naar de pop. "Layla" gaf ze haar toen dan ook de naam, niet dat ze de pop ooit eerder had gezien, maar nu was het 'haar' Layla.

Amanda keek twijfelend naar de hoge kast. Als ze maar goed genoeg probeerde en op haar tenen ging staan kon ze vast wel bij de pop komen. Met haar vingertoppen raakte ze de pop aan en met een doffe plof viel hij op de grond. Met een kleine glimlacht pakte ze hem op en gaf hem aan Kaiya. 'Alsjeblieft'

Kaiya pakte de pop dankbaar aan en knuffelde die stevig terwijl ze met de pop begon te wiegen. ze keek met grote oogjes terug naar Amanda maar bleef verder stil. De pop hield ze stevig tegen zich aangedrukt.

Amanda glimlachte klein toen ze zag dat Kaiya met grote oogjes naar haar keek. 'Ik heb honger, ga je mee eten zoeken?' Zei ze tegen haar toen ze haar maag voelde en ook duidelijk hóórde knorren.

Kaiya keek Amanda aan. ze knikte en liep naar Amanda toe. met haar ene hand hield ze Layla stevig tegen zich aan. en met haar andere vrije handje pakte ze de hand van Amanda omdat ze niet alleen wilde lopen.

Amanda nam Kaiya mee aan haar hand en liep door de donkere gang. Ze was niet bang omdat ze dit soort dingen al gewend was. Telkens als ze langs een kamer liep keek ze even naar binnen maar het enige wat ze zag was steeds weer hetzelfde klaslokaal. Waren ze verdwaald? 'Nee' Amanda schudde haar hoofd. Ze zou zweren dat ze dit lokaal al eerder had gezien.

Kaiya hield Amanda haar hand goed vast, bang alleen te verdwalen. Layla werd nog altijd ongestoord verstikt in haar greep. ze zag hoe Amanda de lokalen inkeek en hoe ze wat verbaasd leek te zijn. ze keek haar met grote vragende oogjes aan.

Amanda haalde rustig adem. In dit soort situaties is het beste wat je niet kunt doen in paniek raken. Ze naderde een kamer waar een klein straaltje licht door de deur kier de donkere gang in viel en zette pas.

Kaiya liep met Amanda mee. ze verschool zich een beetje achter haar, door hoe Amanda reageerde begon ze een beetje bang te worden voor de kamer. ze zag het lichtstraaltje maar liet Amanda haar hand niet los terwijl ze volgde.

Amanda trok Kaiya me de kamer in en liep gelijk naar de koelkast die in de hoek stond. Het enige waar ze nu aan kon denken was 'eten'. 'Heb je ook honger?' Vroeg ze aan haar terwijl ze de koelkast perfectionistisch onderzocht naar iets eetbaars.

Kaiya liet zich mee trekken en kroop dicht tegen Amanda aan in de kamer. "heb je ook honger?" zei Amanda. Kaiya keek voorzichtig op en knikte.

'Hier' Amanda drukte Kaiya een pak sap in haar handen en deed de koelkast dicht. Ze liep naar het kastje er naast en ging op haar gevoel af door een la open te trekken. Met een grijns op haar gezicht haalde ze er een pak koekjes uit en gaf die ook aan Kaiya terwijl ze onverstoord verder bleef graaien in de la.

Kaiya nam alles aan met haar hand die zojuist nog stevig Amanda haar hand had vastgehouden. en omdat ze weigerde Layla los te laten en ze niet hele grote handen had was het pak sap met de koekjes al haast teveel om voor haar vast te houden. ze bleef stil staan wachten op Amanda.

Amanda viste nog een paar koekjes uit de la en stalde die uit op de grote ronde tafel in het midden van de kamer. Ze nam de andere koekjes en het pak sap wat Kaiya vast had en zette die daar ook neer. De stoelen waren nogal hoog en ze vermoedde dat Kaiya er niet op kon klimmen dus tilde ze haar op en zette haar op een stoel, waardoor zij vervolgens op de stoel er naast klom en het pak met koekjes openscheurde.

Kaiya liep met AManda naar de tafel. ze werd op een stoel getild en keek hongerig naar de koekjes, al bleef ze zoals ze was opgevoed rustig stil zitten totdat de oudste aan tafel, nu amanda, zou zeggen dat ze mocht gaan eten.

Amanda stopte een koekje met chocola in haar mond en daarna nog een, en nog een. Ze keek naar Kaiya en duwde het pak met koekjes naar haar toe. 'Ze zijn ook van jou hoor, neem maar' Zei ze terwijl ze het pak sap pakte en het in twee glazen goot die ze ook had gevonden in een van de kastjes.

Kaiya pakte een koekje en nam een hap. daarna hield ze het koekje voor Layla "jij mag ook wel een koekje Layla." zij ze met een mierzoette stem.

Amanda grinnikte en nam een slokje van haar drinken, zij was al veel te groot voor dat soort dingen maar Kaiya zag er wel schattig uit zo als ze haar pop probeerde te voeren. 'Ik vraag me af waar iedereen is' Mompelde Amanda zacht terwijl ze een beetje achterover leunde op de stoel.

"je moet wel goed eten.." ging Kaiya ongestoord verder tegen haar pop. toen er een stukje van haar koekje afviel glimlachte ze en nam ze zelf weer een hapje.
Ze hield de pop weer koesteren tegen zich aan.